TEMEL HUZUR EVİNDE
Temel 90 yaşına geldikte mahdumları Temel’imizi, Trabzon’un en güzide huzurevine bırakırlar ise de, akşam oldukta Temel’dir, telli-vizyona karşı iskemle üzerine süvâr olup (binip), temâşâya başlamasından az bir zaman sonra, Pizza kulesi misali sağ yanına doğru öyle bir kaykılmaya başlar ki, telâş eden müstahdem, “amanın Temel dedemiz düşmekte, tiz yetişin !” deyip avazlanaraktan yanına üşüşüp Temel’imizi heman doğrulturlar.
Az bir zaman geçtikte,Temel’dir bu sıra da sol yanından ötürü öyle ziyade kaykılır ki, ha düştüm ha düşeceğim durumuna geldiği anda görevliler, “amanın eyvah yine düşmekte” diyerekten ünneyip koşuşturup Temel’imizi yeniden doğrulturlarsa da, gece boyunca Temel’imiz biz diyelim on, siz deyin yirmi kez kaykılıp düşme durumlarına gelip, her defasında da yiğit bir müstahdem tarafından kurtarılır.
Devrisi sabah olduktakta, mahdumlar babalarını ziyaret edip huzur evindeki ilk gecesini sual ettiklerinde Temel’dir , “Her pir şey pek eyidur evlâtlarım, lâkin ve emmee.. ha pu herifler insanı rahat bir osurtmayır da.”
Timur
