Category: AZ KULLANILMIŞ YA DA SAHİBİNDEN FIKRALAR (18 YAŞ ÜSTÜ İÇİN)

Dear Abby,
My husband hasn’t worked for the last 14 years. All he does is get dressed in the morning and hop in his fancy car to visit his cronies.
I know he`s cheated on me many times with young girls who could be his granddaughters.
I know because he brags about this to me. He smokes fancy cigars and drinks the most expensive Champagne day and night.
We sleep in separate beds because he`s always telling me he knows I`m a lesbian and my varicose veins and ugly face turn him off!
Should I clobber him with my frying pan, or should I leave him, Abby?
Your advice would be appreciated.
Mad as Hell

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dear Mad as Hell,
You don`t have to take that kind of treatment from any man.
I suggest you pack your bags and move out a.s.a.p.!
Don`t resort to clobbering him with the frying pan, and try to act like a lady!
Remember ……. you`re running for President of the United States, so try acting like it!

A successful rancher died and left everything to his devoted wife.

She was a very good-looking woman and determined
to keep the ranch, but knew very little about ranching, so she
decided to place an ad in the newspaper for a ranch hand

Two cowboys applied for the job. One was gay and the other a drunk.

She thought long and hard about it, and when no
one else applied she decided to hire the gay guy, figuring it would be safer to have him around the house than the drunk. .

He proved to be a hard worker who put in long
hours every day and knew a lot about ranching.

For weeks, the two of them worked, and the ranch
was doing very well.

Then one day, the rancher’s widow said to the
hired hand, “You have done a really good job, and the ranch looks
great. You should go into town and kick up your heels.” The hired
hand readily agreed and went into town one Saturday night.

One o’clock came, however, and he didn’t return.

Two o’clock and no hired hand.

Finally he returned a round two-thirty, and upon
entering the room, he found the rancher’s widow sitting by the
fireplace with a glass of wine, waiting for him.

She quietly called him over to her.

“Unbutton my blouse and take it off,” she said.

Trembling, he did as she directed. “Now take off my boots.”

He did as she asked, ever so slowly. “Now take off my socks.”

He removed each gently and placed them neatly by her boots.

“Now take off my skirt.”

He slowly unbuttoned it, constantly watching her eyes in the fire light.

“Now take off my bra.” Again, with trembling hands, he did
as he was told and dropped it to the floor.

 Then she looked at him and said, “If you ever wear my clothes into town again, you’re fired.”

Vakti zamanında İstanbul’da Sarayburnu ile Büyükada arasında 2 kişilik kayığıyla bir nevî taksicilik yapan Ali isminde yiğit mi yiğit, yakışıklı mı yakışıklı , çapkınlığıyla da dillere destan bir kayıkçı varmış.
Müşterileri çoğunlukla son vapura yetişmesi asla mümkün olmayan, Büyükada’da ikamet eden Kumkapı meyhanelerinin gayr-i müslim konsomatrisleriymiş.

Konsomatris dediysek, sakın ola umumi kadın ile karıştırılmaya. . Dönemin konsomatrisleri, efkâr dağıtılan meyhane ve pavyon sofraları müdavimlerini daha ilk kadehi yudumlamadan sarhoş edecek kadar güzel ve bir o derece de namuslularmış. Müşteriyle ilişkileri sadece ve sadece müessesenin onları kolayca şovüşleyebileceği kıvama kadar sarhoş etmekmiş.

Lâkin bu kadınların ortak yanları varmış ki, o da bizim Kayıkçı Ali’ymiş.

Ali’nin kayığına binip de, Büyükada’ya varmadan, Heybelinin hemen arkasında mehtap altında, dalga üstünde Ali’nin tezgâhından geçmeyen yokmuş. Ali de Ali’ymiş hani…

Öylesine bir çekiciliği varmış ki, kayığına müşteri olup da kürek çeken kaslı kollarını, ay ışığında parlayan kavruk tenini gören daha Kınalı’ya bile varmadan Ali’nin karşısında bir mum gibi eriyormuş.

Eee, Kayıkçı Ali de müşteri velinimettir anlayışıyla hiç birine hayır demiyor sessizce işini görüyor, ve lakin kayıkta olanı biteni asla ve asla hiç bir mecliste konu etmiyormuş.
Günlerden bir gün, Çukurova’nın güzelliği ve dirâyeti dillere destan, uğrunda bıçaklar çekilen kurşunlar atılan, mekânlar basılan Âfet-i Devrân Neriman’ı Kumkapı’nın en ünlü meyhanelerinden birine transfer olmuş. Bu Neriman Venüs kadar güzel, lâkin Rahibe Teresa kadar da frijitmiş. Rivâyet olunurmuş ki Neriman’ı tezgâhından geçirecek er kişi henüz âhir zamana intikâl etmemiş, o mübarek ana, o yavuz yiğidi daha doğurmamıştır. .

Her nasılsa temmuz gecelerinden bir mehtaplı gecede , Âfet-i Devrân Neriman’ın Büyükada’ya gitmesi icâb etmiş. Çevresindekiler acele etmemesini, sabahın ilk vapurunu beklemesini önermişler. Dinlemeyip ısrar edince de Ali’nin namını anlatmışlar. Şuh bir kahkaha savurmuş Neriman, – “Hahahayyyyt, demiş, O kayıkçı parçası mı namusuma el sürecek?”

Aman yapma etme büyük konuşma, Ali’nin kayığına binip de donuna dokunmadan inen yok demişler.. Dinletememişler.
Nihayet binmiş Neriman Ali’nin kayığına.. “çek” demiş Büyükada’ya.. Hayhay demiş Ali.. “Vira bismillah” çekip asılmış küreklere.

Moda burnu hizasına geldiklerinde, Neriman dayanamayıp göz ucuyla kaçamak bakışlar atmaya başlamış Ali’ye… Bir yandan Ali’nin nâmının hiç de haksız olmadığını düşünürken bir yandan da içinde kıpraşan karşı koyamadığı arzuya gem vurmaya çalışıyormuş..

Bir kaç kez göz göze gelmişler… Ali hiç ses etmemiş. Derken Neriman’ın kaçamak bakışları sıklaşmış.. Zaptetmeye çalıştığı arzuları coştukça coşuyormuş..

Öte yandan da uğruna erkeksiz yaşadığı belki de eline erkek eli değmeden mundar olup öte aleme hicretine sebep olacak nami geliyormuş aklına… O içinde böyle fırtınalar yaşarken, Ali sessizliği bozuvermiş, bir yandan küreklere asılırken bir yandan da nasihat verir gibi, of çeker gibi mırıldanmaya başlamış;

– “Derleeeeeer, derleeeeeer, derleeeeeer, derleeeeeer. ..”
Ses etmemiş Neriman.. Ali devam etmiş ,
– “Derleeeer, derleeer, derleeer, derleer…”

Neriman zaten hormonlarıyla amansız bir cenk halında, Ali’nin umursamazlığı ve “derleeer

derleeer”  şeklindeki “hû” çekmesi iyice sinirlerini bozmuş ve çıkışmış:

– “Ne derler be!? Ne derleeeer?”

Ali sakın, türkü kıvamında, sanki kendi kendine sesli düşünüyormuş gibi devam etmiş..

– “Derleeer derleeeer. Ali’nin kayığına bindin bir kere Neriman… vermesen de verdi derleeer…”

Temel’den seçim gülmecesi

Temel’dir bir şişmanlasın..Türkçemiz’deki güzelim deyişle epeyce, “obez” olmuş.
Doktora derdini anlattığında, “İki gün normal yiyeceksun, üçüncü günü atlayacaksun” öğütünü almış. “Bir ay sonra gel, bak en az üç kilo kaybetmezsen ne olayım…” demiş doktor.
Temel, bir ay sonra doktora bir gelmiş ki otuz kilo kaybetmiş, iğne ipliğe dönmüş.
“Uy anaa” demiş doktor.”Ula Temel, deduklarimu yaptun mu ?”
“Yaptum” demiş Temel, “Yalnuz o üçüncü günler yok mu,.. uy o üçüncü günlerde füccedenek düşüp öleyazdum be doktur bey..”
“Acından mı ?” diye sormuş doktor.
“Yok be dokturum” demiş Temel, “atlamaktan..”

Çok soğuk bir kış günü padişah, tebdil-i kıyafet gezmeye karar vermiş..
Yanına baş vezirini alıp yola çıkmış. Bir dere kenarında çalışan yaşlı
bir adam görmüşler. Adam elindeki derileri suya sokup, döverek
tabaklıyormuş. Padişah, ihtiyari selamlamış: “Selamünaleyküm ey pir’i fani…”
“Aleykümselam ey serdar’ı cihan…
Padişah sormuş:
“Altılarda ne yaptın?”
“Altıya altı katmayınca, otuz ikiye yetmiyor…”
Padişah gene sormuş:
“Geceleri kalkmadın mı?”
“Kalktık… Lâkin, ellere yaradı…”
Padişah gülmüş:
“Bir kaz göndersem yolar mısın?”
“Hem de ciyaklatmadan…”
Padişahla baş vezir adamın yanından ayrılıp yola koyulmuşlar.
Padişah baş vezire dönmüş:
“Ne konuştuğumuzu anladın mı?”
“Hayır padişahım…”
Padişah sinirlenmiş:
“Bu akşama kadar ne konuştuğumuzu anlamazsan kelleni alırım.”
Korkuya kapılan baş vezir, padişahı saraya bıraktıktan sonra telaşla dere kenarına dönmüş. Bakmış adam hala orada çalışıyor.
“Ne konuştunuz siz padişahla…”
Adam, baş veziri şöyle bir suzmuş:
“Kusura bakma. Bedava söyleyemem. Ver bir yüz altın söyleyeyim.”
Baş vezir, yüz altın vermiş.
“Sen padişahı, serdar-ı cihan, diye selamladın. Nereden anladın
padişah olduğunu.”
“Ben dericiyim. Onun sırtındaki kürkü padişahtan başkası
giyemezdi.”
Vezir kafasını kaşımış.
“Peki, altılara altı katmayınca, otuz ikiye yetmiyor ne
demek?…”
Adam, bu soruya cevap vermek için de bir yüz altın daha almış.
“Padişah, altı aylık yaz döneminde çalışmadın mı ki, kış günü
çalışıyorsun, diye sordu. Ben de, yalnızca altı ay yaz değil,
altı ay da kış çalışmazsak, yemek bulamıyoruz dedim.”
Vezir bir soru daha sormuş…
“Geceleri kalkmadın mı ne demek?”
Adam bir yüz altın daha almış.
“Çocukların yok mu diye sordu… Var, ama hepsi kız. Evlendiler,
başkasına yaradılar, dedim…”
Vezir gene kafasını sallamış.
“Bir de kaz göndersem yolar mısın ?”, dedi, o ne demek…?
Adam gülmüş.
“Onu da sen bul…”

  Learning About Politics  

A young  ventriloquist is touring Norway and puts on a show in a small fishing town.  With his dummy on his knee, he starts going through his usual dumb blonde jokes.

Suddenly, a blonde woman in the fourth row stands on her chair and starts shouting, “I’ve heard enough of your stupid blonde jokes.  What makes you think you can stereotype Norwegian blonde women that way?  What does the color of a woman’s hair have to do with her worth as a human being?  Its men like you who keep women like me from being respected at work and in the community, and from reaching our full potential as people. Its people like you that make others think that all blondes are dumb!  You and your kind continue to  perpetuate discrimination against not  only blondes, but women in general, pathetically all in the name of humor!”

The embarrassed ventriloquist begins to apologize, and the blonde interrupts yelling, “You stay out of this!  I’m  talking to that little shit on your lap.”

İki rahibe

İki rahibe varmış. Biri matematikçi, diğeri mantıklı… 

Bunlar bir akşam karanlıkta kiliseye dönerlerken matematikçi, mantıklıya dönerek “yaklaşık 20 dakikadır bir adam bizi takip ediyor. Gittikçede yaklaşıyor. Şu anda aramızdaki mesafe 50 m” demiş. Bunun üzerine mantıklı rahibe ‘bunun tek mantıklı açıklaması olduğunu, adamın kendilerine tecavüz edeceğini, daha hızlı yürümelerini’ söylemiş. 
Rahibeler daha hızlı yürümeye başlamış… 
2 dakika sonra matamatekçi rahibe “ adam da hızlandı. Mesafeyi kapatıyor. Şu anda 30 m arkamızda.’ demiş. Mantık lı da “o zaman koşmalız” demiş. 
Rahibeler koşmaya başlamış. 
3 dakika sonra matematikçi rahibe “ o da koşuyor. Aramızda 10 m kaldı.” deyince mantıklı rahibe “ o zaman bizi yakalayacak. Birimiz sağa diğerimiz sola saparak kiliseye ulaşmaya çalışalım. En azından birimiz kurtulur” demiş… 
Matematikçi rahibe 20 dakika sonra kiliseye ulaşmış. Telaş içinde beklemeye başlamış. Aradan 10 dakika geçmeden mantıklı rahibe kiliseye ulaşmış. Matematikçi sormuş : 
–        anlatsana ne oldu ? 
–        Adam beni takip etti. Aradaki mesafe 3-5 adım kalmıştı. Mantık olarak daha fazla koşmanın anlamın yoktu. 
–        Eeeeee! 
–        Ben de durdum. Adam da durdu. 
–        Sonra 
–        Mantık olarak ben eteğimi kaldırdım  o da pantolonunu indirdi. 
–        Peki sonra ne oldu 
–        Ne olacak eteğini kaldırmış bir rahibe, pantolonunu indirmiş bir adamdan daima hızlı koşar.